Stapschoenen aan en gaan. Deze keer gaat Brecht Buysschaert op wandel met Patrice Buyck, directeur van het AZ Zeno in Knokke. Ze spreken af aan het Zwin, dat paradijselijk stukje natuur tussen zee en land. Terwijl reigers, meerkoetjes en Schotse highlanders hun pad kruisen, hebben ze het onder meer over opendeurpolitiek, waarderend spreken en participatieve dienstvergaderingen.
Patrice Buyck is informaticus van opleiding en in die hoedanigheid heeft ze 10 jaar gewerkt. Eerst voor bandenfabrikant Michelin. Toen die besloten om naar Frankrijk te verhuizen, is Patrice de Brusselse ziekenhuiswereld ingerold. Ze schopte het van directeur informatica tot algemeen directeur. Vanaf februari 2021 vindt ze haar werkgeluk in AZ Zeno, het modernistische ziekenhuis even buiten Knokke met 900 medewerkers.
Het geheim van Patrice?
“Graag doen wat je doet. Ben je niet gelukkig in je job, dan ben je het aan jezelf en vele anderen verplicht om iets anders te gaan doen. Als het je moeite kost om te glimlachen op je werk, weet je dat het tijd is voor iets anders. Je kan pas anderen begeesteren als je het zelf graag doet. Als leidinggevende heb je het professionele leven van anderen in handen, plus het leven van hun gezin.”
Open deur
Zit je ergens mee en kan je het niet met je onmiddellijke chef bespreken, dan mag je altijd bij Patrice binnenstappen. “Vanaf de eerste dag heb ik AZ Zeno als een warm ziekenhuis ervaren, met zorg voor elkaar en voor jezelf. Wist je dat wij appartementen hebben voor mensen die net gescheiden zijn of tijdelijk geen onderkomen hebben?”
2 bedrijfscoaches
Bij AZ Zeno kunnen ze rekenen op 2 bedrijfscoaches. Coaching geven aan artsen die 12 jaar gestudeerd hadden, was vroeger taboe. Nu krijgen de artsen Conflictmanagement bv. of Hoe geef ik feedback? En de artsen zijn dolenthousiast over deze trainingen. Als ze hebben opgestoken dat iedereen verschillend is, vindt Patrice het alvast super.
Gedeelde verantwoordelijkheid
Om betrokkenheid en verantwoordelijkheid dichter op de vloer te krijgen, zetten ze meerdere technieken in. Eén ervan is waarderend spreken over wat de anderen doen. Een andere is de nieuwe aanpak van de dienstvergaderingen. In plaats van achterover zitten luisteren naar het diensthoofd, is er nu ook ruimte voor participatief groepswerk. Hoe zouden jullie dit aanpakken? Zoals Frederic Lalou in ‘Reinventing organizations’ zegt: laat mensen groeien en creatief zijn, dan hebben ze plezier. Wat een kracht en energie als iedereen meedenkt: 900 mensen i.p.v. 1.
Elke dag wassen?
Verder heeft Patrice het over duurzaamheid in de zorg. “Daaruit gaan we leren om het anders aan te pakken. Moeten we bv. onze patiënten elke dag wassen? Of deze: de zorg zit vast in uurroosters en shiften, is dat nog nodig? Kunnen we onze mensen niet zelf hun werktijden laten kiezen.”
